Stichting Oost-Europa Enter/Rijssen/Wierden is in de loop van de vorige eeuw opgericht. De stichting verleent hulp op diaconale grondslag en voorziet in materiële hulp aan de bewoners van enkele landen in Oost-Europa.
Met een bestelauto met aanhanger verzorgen onze vrijwilligers met hoge regelmaat hun humanitaire transporten. Daarnaast vinden transporten met grote trailers plaats.
De stichting draait volledig op giften van enkele Protestantse kerkgenootschappen, collectes en sponsoren.
De stichting heeft ten doel het verlenen van diaconale hulp en het voorzien in de materiële behoeften van de inwoners van enkele landen in Oost Europa.
Toen we in 1984 voor de eerste keer naar Roemenië gingen met hulpgoederen, bijbels, catechisatiemateriaal, liedboeken en doop- en belijdenisformulieren konden we niet vermoeden dat we dit werk na jaren nog steeds niet kunnen opgeven, vanwege de nood die er nog is in landen in Oost-Europa.
In 1984 (tekst nog aanpassen)
In de beginjaren was het vaak moeilijk om met de hulpgoederen de grens over te komen door de strenge grenscontroles.
De grenscontroles voor Hongarije, Tsjechië/Slowakije, Oekraine en met name Roemenië deden ons dikwijls aan pesterijen denken. Urenlang stonden onze vrijwilligers aan de grens, in- en uitpakkend, hopend en biddend dat men de bijbels en ander “verboden” spullen niet zouden vinden.
De grensovergangen Satu Mare en Oradea boezemden ons groot ontzag en soms angst in, vanwege de strenge controles.
De in een gastank verborgen bijbels en liedboeken en cath.materiaal hebben ze gelukkig nooit gevonden.
De “gas-tank” staat nu al jaren in een museum in Hongarije.
In al die jaren zijn er al veel ritten gemaakt, maar het is helaas nog steeds nodig !
In de beginjaren zwierven we overal door genoemde landen. Adressen kregen we via een stichting in Zwolle, met diverse opdrachten. De Securetate (geheime politie) was overal en hield alles in de gaten. Verraad speelde een grote rol. Afluisterapparatuur werd veelvuldig gebruikt. Luistervinken in kerken en openbare gebouwen waren dikwijls aanwezig om hun verraderswerk te doen.
Vanaf 1990 concentreren we onze hulpverlening in overleg met andere landelijke organisaties. Bijvoorbeeld in en rondom de stad Carei (23.000 inwoners) in het westen van Roemenië. Via onze eigen winkel, C & E ( CAREI en ENTER) waar de gebrachte kleding tegen een zeer lage prijs wordt verkocht. Van de opbrengst worden in een straal van 25 km rondom Carei projecten gesteund. De kleding die niet snel wordt verkocht, wordt verdeeld onder de allerarmsten.
Toen we in 1984 voor de eerste keer naar Roemenië gingen met hulpgoederen, bijbels, catechisatiemateriaal, liedboeken en doop- en belijdenisformulieren konden we niet vermoeden dat we dit werk na jaren nog steeds niet kunnen opgeven, vanwege de nood die er nog is in de voormalige Oostbloklanden.
In de beginjaren was het vaak moeilijk om met de hulpgoederen de grens over te komen door de strenge grenscontroles.
De grenscontroles voor Hongarije, Tsjechië/Slowakije, Oekraine en met name Roemenië deden ons dikwijls aan pesterijen denken. Urenlang stonden onze vrijwilligers aan de grens, in- en uitpakkend, hopend en biddend dat men de bijbels en ander “verboden” spullen niet zouden vinden.
De grensovergangen Satu Mare en Oradea boezemden ons groot ontzag en soms angst in, vanwege de strenge controles.
De in een gastank verborgen bijbels en liedboeken en cath.materiaal hebben ze gelukkig nooit gevonden.
De “gas-tank” staat nu al jaren in een museum in Hongarije.
In al die jaren zijn er al veel ritten gemaakt, maar het is helaas nog steeds nodig !
In de beginjaren zwierven we overal door genoemde landen. Adressen kregen we via een stichting in Zwolle, met diverse opdrachten. De Securetate (geheime politie) was overal en hield alles in de gaten. Verraad speelde een grote rol. Afluisterapparatuur werd veelvuldig gebruikt. Luistervinken in kerken en openbare gebouwen waren dikwijls aanwezig om hun verraderswerk te doen.
Vanaf 1990 concentreren we onze hulpverlening in overleg met andere landelijke organisaties. Bijvoorbeeld in en rondom de stad Carei (23.000 inwoners) in het westen van Roemenië. Via onze eigen winkel, C & E ( CAREI en ENTER) waar de gebrachte kleding tegen een zeer lage prijs wordt verkocht. Van de opbrengst worden in een straal van 25 km rondom Carei projecten gesteund. De kleding die niet snel wordt verkocht, wordt verdeeld onder de allerarmsten.
Toen we in 1984 voor de eerste keer naar Roemenië gingen met hulpgoederen, bijbels, catechisatiemateriaal, liedboeken en doop- en belijdenisformulieren konden we niet vermoeden dat we dit werk na jaren nog steeds niet kunnen opgeven, vanwege de nood die er nog is in de voormalige Oostbloklanden.
In de beginjaren was het vaak moeilijk om met de hulpgoederen de grens over te komen door de strenge grenscontroles.
De grenscontroles voor Hongarije, Tsjechië/Slowakije, Oekraine en met name Roemenië deden ons dikwijls aan pesterijen denken. Urenlang stonden onze vrijwilligers aan de grens, in- en uitpakkend, hopend en biddend dat men de bijbels en ander “verboden” spullen niet zouden vinden.
De grensovergangen Satu Mare en Oradea boezemden ons groot ontzag en soms angst in, vanwege de strenge controles.
De in een gastank verborgen bijbels en liedboeken en cath.materiaal hebben ze gelukkig nooit gevonden.
De “gas-tank” staat nu al jaren in een museum in Hongarije.
In al die jaren zijn er al veel ritten gemaakt, maar het is helaas nog steeds nodig !
In de beginjaren zwierven we overal door genoemde landen. Adressen kregen we via een stichting in Zwolle, met diverse opdrachten. De Securetate (geheime politie) was overal en hield alles in de gaten. Verraad speelde een grote rol. Afluisterapparatuur werd veelvuldig gebruikt. Luistervinken in kerken en openbare gebouwen waren dikwijls aanwezig om hun verraderswerk te doen.
Vanaf 1990 concentreren we onze hulpverlening in overleg met andere landelijke organisaties. Bijvoorbeeld in en rondom de stad Carei (23.000 inwoners) in het westen van Roemenië. Via onze eigen winkel, C & E ( CAREI en ENTER) waar de gebrachte kleding tegen een zeer lage prijs wordt verkocht. Van de opbrengst worden in een straal van 25 km rondom Carei projecten gesteund. De kleding die niet snel wordt verkocht, wordt verdeeld onder de allerarmsten.
Toen we in 1984 voor de eerste keer naar Roemenië gingen met hulpgoederen, bijbels, catechisatiemateriaal, liedboeken en doop- en belijdenisformulieren konden we niet vermoeden dat we dit werk na jaren nog steeds niet kunnen opgeven, vanwege de nood die er nog is in de voormalige Oostbloklanden.
In de beginjaren was het vaak moeilijk om met de hulpgoederen de grens over te komen door de strenge grenscontroles.
De grenscontroles voor Hongarije, Tsjechië/Slowakije, Oekraine en met name Roemenië deden ons dikwijls aan pesterijen denken. Urenlang stonden onze vrijwilligers aan de grens, in- en uitpakkend, hopend en biddend dat men de bijbels en ander “verboden” spullen niet zouden vinden.
De grensovergangen Satu Mare en Oradea boezemden ons groot ontzag en soms angst in, vanwege de strenge controles.
De in een gastank verborgen bijbels en liedboeken en cath.materiaal hebben ze gelukkig nooit gevonden.
De “gas-tank” staat nu al jaren in een museum in Hongarije.
In al die jaren zijn er al veel ritten gemaakt, maar het is helaas nog steeds nodig !
In de beginjaren zwierven we overal door genoemde landen. Adressen kregen we via een stichting in Zwolle, met diverse opdrachten. De Securetate (geheime politie) was overal en hield alles in de gaten. Verraad speelde een grote rol. Afluisterapparatuur werd veelvuldig gebruikt. Luistervinken in kerken en openbare gebouwen waren dikwijls aanwezig om hun verraderswerk te doen.
Vanaf 1990 concentreren we onze hulpverlening in overleg met andere landelijke organisaties. Bijvoorbeeld in en rondom de stad Carei (23.000 inwoners) in het westen van Roemenië. Via onze eigen winkel, C & E ( CAREI en ENTER) waar de gebrachte kleding tegen een zeer lage prijs wordt verkocht. Van de opbrengst worden in een straal van 25 km rondom Carei projecten gesteund. De kleding die niet snel wordt verkocht, wordt verdeeld onder de allerarmsten.
Toen we in 1984 voor de eerste keer naar Roemenië gingen met hulpgoederen, bijbels, catechisatiemateriaal, liedboeken en doop- en belijdenisformulieren konden we niet vermoeden dat we dit werk na jaren nog steeds niet kunnen opgeven, vanwege de nood die er nog is in de voormalige Oostbloklanden.
In de beginjaren was het vaak moeilijk om met de hulpgoederen de grens over te komen door de strenge grenscontroles.
De grenscontroles voor Hongarije, Tsjechië/Slowakije, Oekraine en met name Roemenië deden ons dikwijls aan pesterijen denken. Urenlang stonden onze vrijwilligers aan de grens, in- en uitpakkend, hopend en biddend dat men de bijbels en ander “verboden” spullen niet zouden vinden.
De grensovergangen Satu Mare en Oradea boezemden ons groot ontzag en soms angst in, vanwege de strenge controles.
De in een gastank verborgen bijbels en liedboeken en cath.materiaal hebben ze gelukkig nooit gevonden.
De “gas-tank” staat nu al jaren in een museum in Hongarije.
In al die jaren zijn er al veel ritten gemaakt, maar het is helaas nog steeds nodig !
In de beginjaren zwierven we overal door genoemde landen. Adressen kregen we via een stichting in Zwolle, met diverse opdrachten. De Securetate (geheime politie) was overal en hield alles in de gaten. Verraad speelde een grote rol. Afluisterapparatuur werd veelvuldig gebruikt. Luistervinken in kerken en openbare gebouwen waren dikwijls aanwezig om hun verraderswerk te doen.
Vanaf 1990 concentreren we onze hulpverlening in overleg met andere landelijke organisaties. Bijvoorbeeld in en rondom de stad Carei (23.000 inwoners) in het westen van Roemenië. Via onze eigen winkel, C & E ( CAREI en ENTER) waar de gebrachte kleding tegen een zeer lage prijs wordt verkocht. Van de opbrengst worden in een straal van 25 km rondom Carei projecten gesteund. De kleding die niet snel wordt verkocht, wordt verdeeld onder de allerarmsten.
Het logo van de stichting is ontworpen door de heer P.W.R. den Hertog.
Het symboliseert de grenzen die in 1989/1990 geopend zijn. De kraaiende haan, Petrus, te zien op de kerktorens, symboliseert de protestantse kerk in Nederland.
Omringt door de punten/strepen, doornenkroon, wat de Oost Europese kerken symboliseert. De doornenkroon zien we in de bol vol “doornen” die we op de kerktorens in Oost Europa zien. Daarom heen de uitgestrekte “helpende” arm. Ook een arm die naast liefde geven ook liefde wil ontvangen.
Onze projecten.
In de landen Roemenië, Hongarije en Oekraïne hebben wij diverse samenwerkingsverbanden.
Beleidsplan
Beloningsbeleid
Doelstelling
Jaarverslagen
Als stichting publiceren wij ons laatste jaarverslag. U kunt het jaarverslag over 2021 hier downloaden.
Hoe komen de goederen op bestemming?
Financiële gegevens
KVK: 41031276.
RSIN/Fiscaalnummer: 802136965
Contactgegevens
Enter-Rijssen-Wierden
Specreyse 7
7471 TH Goor
tel.: 06 28525390
secretarisenter-rijssen@stichtingoosteuropa.nl