Het is zover: de geplande reis van 2023 kan van start! We zullen we afreizen naar Hongarije en Roemenië. Wij zijn Arjan Waalderink, Jan van Nijen en ik, Bert Stokvis.
Onze eindbestemming is (al sinds 2006) Bikfalva in Roemenië. Bikfalva is een klein dorp aan de voet van het Karpaten gebergte in centraal Roemenië vlak bij Brasov. De stichting ondersteunt daar de Reformàtus Egyhàzközség Bikfalva kerk met kleding en wat er verder nodig is. Er wordt ons gevraagd ook de gemeenschap in Bölcske en Hidas in Hongarije en een nieuw adres in Roemenië, Telechia te bezoeken en hen ook een deellading goederen te brengen.
Maandag 5 juni is het zover, er kan geladen worden bij de stichting aan de Dahliastraat.
Zaterdag hebben we de eigen ingezamelde goederen al geladen: gereedschap en incontinentie materiaal. Bij de stichting laden we verder de gevraagde goederen, wat rollators en rolstoelen en kleding voor de gemeentes en wat materiaal voor ziekenhuizen. We arriveren woensdag om 9.15 in Bölcske, (nadat we de bus na Budapest eerst een uur hebben stilgezet en een bak koffie hebben gedronken)
De dominee Levente komt ons al tegemoet lopen als we de bus in de straat hebben stilgezet.
De ontvangst is hartelijk en de koffie zo klaar. We moeten de kerk en de pastorie beslist bekijken, dat doen we dan ook. De goederen lossen we samen, de formulieren ondertekend en vervolgens moeten we naar Maria, de oud predikante om te lunchen. In no-time wordt er eten opgediend, ongelooflijk hoe snel en smakelijk ze dat altijd voor elkaar heeft.
Na de middag vertrekken we naar ons tweede losadres: Hidas. Het is maar 75 km, een mooie route.
Ook hier worden we hartelijk begroet door de predikant. Na het lossen van de goederen moeten we hier ook de kerk bekijken en genieten van het uitzicht over de streek vanuit de klokkentoren tijdens een hevige regenbui! Nadat we de papieren op orde hebben gebracht worden we begeleid naar een hotel verderop waar we de nacht kunnen doorbrengen. We liggen om negen uur al op bed met 3 man op 1 kamer, moe maar voldaan……..om half tien liggen er twee mannen met matrassen op de gang wegens geluidsoverlast…..we gaan hier maar niet verder op in😆🙈. Donderdag morgen ontbijt om 7.30 en om 8.00 kunnen we vertrekken: 700 km voor de boeg naar Bikfalva.
Het verkeer zit eerst enorm mee en er is ongelooflijk veel snelweg klaar: maar er mist een stuk van 15 km en laten ze op de verbindingsroute nu net aan het asfalteren zijn😢: een file van 7 kilometer met een vertraging van ruim 2 uur….en aan de grens waren we ook al 3 kwartier kwijt. Tot overmaat van ramp vergissen we ons in een afslag naar Brasov en komen we weer in een file van een uur……De dominee rekende op ons met avondeten om ongeveer 19.00, (ik hield hem wel op de hoogte van onze vertraging) maar het is al 11 uur geweest als we uiteindelijk arriveren…..De ontvangst is heel hartelijk in de pastorie, Ferencz en Agota wachten ons aan de straat (die 2 jaar geleden geasfalteerd is💪👍) al op.
De vrijdag beginnen we voor het ontbijt de goederen uit te pakken, we weten dat we een druk programma hebben: naast de goederen op de plek brengen in het gastenhuis moeten we de boodschappen gaan halen bij de groothandel voor het voedselproject dat al loopt sinds 2016 en de dominee wil ze ook meteen met ons samen wegbrengen naar de 13 personen die hierin meedoen. In de namiddag zijn we met Ferencz naar het dorp Telechia geweest, een dorp ongeveer 40 km van Bikfalva.
Hier worden we hartelijk ontvangen door Unor, de predikant en zijn vrouw. We hebben de door hen gewenste goederen uitgeladen en onder het genot van een goed glas wijn de papieren voor elkaar gemaakt.
Na het avondeten zijn we nog snel even naar onze vrienden Csilla en Tibor geweest om hen te ontmoeten en een biertje te pakken, de tijd is zo weg en het is al over enen als we eindelijk op bed liggen.
Zaterdag hebben we niet zo veel op het programma: van 10.00 tot 12.00 is er markt in het gastenhuis van de kerk, de kleding die we hebben meegebracht kan men kopen voor prijzen die iets onder het niveau van de second hand stores in de buurt liggen. Je moet dan denken aan een lei (€0.25) voor een t-shirt tot 40 lei (€10,-) voor een paar schoenen. In de komende maanden zal er een gelijke verkoop plaatsvinden. Kleding die na oktober niet is verkocht wordt gratis uitgedeeld.
Zaterdagmiddag zijn we wezen wandelen de berg op achter Bikfalva, ik was hier in de jaren dat we hier komen nog nooit geweest, een giga mooi uitzicht over de omgeving. Na nog even door de omgeving rond te zijn getoerd hadden we nog een afspraak bij Brasov staan met de 3 Roemeense jongens die bij Jan en Gerja enkele jaren zijn opgevangen: een heel bijzondere ontmoeting. Bij terugkomst in het gastenhuis werden we nog verrast met het bezoek van dominee Ferencz en zijn vriendin Agota en hebben we een paar flesjes bier genuttigd.
De zondag beginnen we de dag met ontbijt in de pastorie, om 11.00 is de kerkdienst. Ferencz heeft in de nacht de dienst met google translate omgezet naar het Nedelands, inclusief een samenvatting van de preek! Onvoorstelbaar mooi. Tijdens de dienst ben ik uitgenodigd een woordje te spreken tot de gemeente, ik heb ze de hartelijke groeten gedaan namens onze kerk en veel zegeningen en sterkte gewenst. Ook worden wij hartelijk bedankt voor het werk wat de Stichting voor hen doet: Nagyon szépen köszönjük!
Na de dienst wachten de vrouwen van de “vrouwenwerkgroep” die is ontstaan uit de kleding verkoop ons buiten op met zelfgemaakte lekkernijen, een blijk van waardering die ze hebben voor de inspanning van ons en de stichting, heel hartverwarmend!
Omdat de mensen mij vaker gezien en ontmoet hebben komen de kerkleden wat meer los en willen ons handen schudden en met ons praten, maar helaas onze kennis van de Hongaarse taal houd op met goedendag, proost en tot ziens😢
Erg frustrerend dat je zo moeilijk kunt communiceren.
De zondagmiddag zijn we uitgenodigd voor de lunch bij Imre en Monika, de man die dominee was tot 2019 in Bikfalva, zijn ouders zijn er ook, vooral om te helpen bij het bereiden van het diner en zorg te dragen voor Zselyke de gehandicapte dochter van 13. Een hartelijk weerzien met deze mensen!
De Hospitaal spullen die we mee hebben worden bij Monika achtergelaten, zij heeft de connecties om ze op de juiste plek te krijgen.
Om zeven uur hebben we afgesproken met onze vrienden Csilla en Tibor Zátyi voor het avondeten… ..Gastvrijheid wordt ook hier met een hoofdletter geschreven…maar we maken het niet te laat, morgen hebben we een hele reis voor de boeg……
Maandag morgen om 7.00 staat het ontbijt gereed. Afscheid nemen is altijd moeilijk, maar om half acht rijden we…..onderweg naar Wierden….Het ritme, 2 uur sturen, 2 uur ernaast zitten en 2 uur uitrusten op de achterbank is prima vol te houden. In 28 uur zijn we over, we zijn nog zo fris als een hoentje, dan ook de bus maar direct schoongemaakt met elkaar en weer naar Rijssen gebracht.
Met een voldaan gevoel kijken we terug op een reis met veel gezichten in letterlijke en figuurlijke zin.
We zijn blij gezond en wel terug te zijn.
